- Pierwszy suwalski kirkut znajdował się w pobliżu Czarnej Hańczy (okolice mostu, obecnie ulica Wojska Polskiego). * Źródło: A. E. Friedlander, From Suwalki to St. Ignace : a history of the Rosenthal, Reinhertz, Blumrosen, Winkelman and related families, Brooklyn 2003.
- Pej Nun (skrót od: tu pochowana) – to charakterystyczny symbol literowy umieszczany jako motyw zdobniczy w górnej części macewy (w jej trójkątnej płyciźnie).
- Na suwalskim kirkucie znajdował się grób reb Ajzyka Chawera, a na jego szczycie zawsze płonął wieczny ogień.
- Inskrypcje na macewach zawierają wiele różnych elementów, wśród których znajdują się: formuły pogrzebowe, cytaty z Tory, lamentacje czy zwroty dotyczące życia wiecznego / dalszych losów duszy zmarłego. Posiadają też treść informacyjną: imię/imiona zmarłego i jego ojca, czasem wzmiankę o pochodzeniu, datę śmierci, określenia dotyczące zmarłego, jego charakteru lub/i działalności. * Źródło: Cmentarz żydowski w Grybowie : miniprzewodnik, https://www.gminagrybow.pl/edc_media/Manager/Pdf/Miniprzewodnik.pdf [dostęp: 2023.04.15]
Kirkut suwalski
Ślady po kamiennej menorze zarosły milczeniem – pisał poeta (Gabriel Leon Kamiński) w wierszu „Żydowski kirkut”.
Wszechogarniający spokój, cisza i prawie czterohektarowa przestrzeń suwalskiego cmentarza żydowskiego napawa zadumą nad tym co było, jest i co będzie. W 80. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim proponujemy garść wspomnień o suwalskim kirkucie i tych, którzy na nim spoczęli.