Kontrast:brightness_6
Czcionka: A A+ A++

Historia mówiona

Indeks

Wilczyński Grzegorz

Grzegorz Wilczyński, ur. 1959 r. w Otwocku. Absolwent Politechniki Szczecińskiej, Wydział Inżynieryjno-Ekonomiczny Transportu, Wydz. Budowy Maszyn (1987), mgr inż. transportu. Pracował jako nauczyciel przedmiotów zawodowych w Zespole Szkół Zawodowych w Suwałkach. Był członkiem Zarządu PKS w Suwałkach (2007-2008); od 2008 pracuje jako nauczyciel konsultant w Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach.
Od szkolnych lat angażował się w działalność opozycyjną. W 1980 r. był współtwórcą Niezależnego Zrzeszenia Studentów Politechniki Szczecińskiej. Organizował kolportaż książek i ulotek pozadebitowych wśród studentów, był wydawcą Wyboru Wierszy Czesława Miłosza, aktywnym współorganizatorem uroczystości patriotycznych i niezależnego życia kulturalnego studentów. W grudniu 1981 r. współorganizował strajk studentów na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym i był członkiem komitetu strajkowego. W 1982 r. brał udział w drukowaniu podziemnych gazet, w tym m.in. kilkunastu numerów „Jedności” i „Tygodnika Akademickiego”. Kolportował poza obiegowe wydawnictwa podziemne.
W grudniu 1982 r. został aresztowany w akademiku, zawieszony w prawach studenta, osadzony w Areszcie Śledczym KW MO w Szczecinie, potem w Zakładzie Karnym w Goleniowie; zwolniony w czerwcu 1983 r. na mocy amnestii.
W latach 1983-1985 stworzył klub studencki Antałek na osiedlu akademickim, gdzie organizował kursy naukowe dla studentów, spotkania z artystami, m.in. z Mają Komorowską (SB zamknęła wówczas klub, a spotkanie przeniesiono do kościoła oo. chrystusowców). W 1984 i 1985 współorganizował wyjazd szczecińskich studentów NZS na pogrzeb ks. Jerzego Popiełuszki i rocznicową mszę.
W listopadzie 1985 r. wydawał pismo studentów i absolwentów uczelni szczecińskich „Peryskop”. W styczniu 1986 r. został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym Zakładu Karnego w Szczecinie, 2-9 IV 1986 prowadził tam strajk głodowy; w lipcu tegoż roku został zwolniony na mocy amnestii.
Po powrocie do Suwałk w 1987 roku kontynuował działalność opozycyjną (brał udział w mszach za Ojczyznę, prowadził kolportaż wydawnictw i pism pozadebitowych).
Był współorganizatorem i przewodniczącym Suwalskiego Towarzystwa Powściągliwości i Pracy, w ramach którego organizowane były poza kontrolą cenzury seanse wideo (na terenie domu parafialnego ks. salezjanów, w sumie udział wzięło kilkuset uczestników), wystawa Obywatelskiego Komitetu Poszukiwań Mieszkańców Suwalszczyzny Zaginionych w Lipcu 1945, zebrane zostały podpisy pod inicjatywą zmiany nazw suwalskich ulic (ok. 1000 podpisów) 24 stycznia 1989 roku powołał Klub Myśli Politycznej im. Mirosława Dzielskiego. Współtworzył Wojewódzki Obywatelski Komitet „Solidarności” w Suwałkach (1989) i został jego wiceprzewodniczącym.