Historia mówiona

Chodunaj Małgorzata

Małgorzata Chodunaj z d. Lubaszko urodziła się w 1932 r. w Poznaniu, w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec w latach przedwojennych pełnił funkcję kierownika III Komisariatu Policji Państwowej w dzielnicy Święty Łazarz w Poznaniu. Aresztowany przez funkcjonariuszy Der Komendantur ded Sicherheitopolizie u.d. SD we wrześniu 1940 r. został uwięziony na Pawiaku w Warszawie, a następie wywieziony do obozu w Auschwitz, gdzie zginął w lipcu 1942 r.
W dniu 1 września 1939 r. ewakuowana wraz z innymi członkami „Rodziny Policyjnej” (kobiety, dzieci, młodzież) w kierunku wschodniej granicy Polski. Dzień 17 września 1939 r. zastał ich w Korcu. Stamtąd, wraz z matką, dotarła do Przemyśla i tam w kwietniu 1940 r. przekroczyła granicę niemiecko-sowiecką. Z matką kilkakrotnie musiały zmieniać miejsce pobytu. Ostatecznie w 1942 r. zamieszkały w Biłgoraju.
Harcerka, absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Biłgoraju, Uniwersytetu Warszawskiego w Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kaliszu. Była nauczycielką języka polskiego w szkołach w Lidzbarku Warmińskim, Giżycku. Okresowo pełniła funkcję zastępcy dyrektora. Była inicjatorką przeglądu zespołów artystycznych szkół rolniczych woj. olsztyńskiego. W latach 1975-1981 była dyrektorem II Liceum Ogólnokształcącego w Suwałkach.
Przez wiele lat aktywnie działała w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym. Była przewodnikiem turystycznym PTTK i przewodniczącą Komisji Przewodnickiej.
Na życzenie ks. Jerzego Zawadzkiego włączyła się – jako nauczycielka – w działalność Parafialnej Podstawowej Szkoły Romskiej w Suwałkach przy parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Od 1990 r. jest na emeryturze.