Tematy

Lokalizacja:
kwartał H1, rząd VIII, grób 01

Inskrypcja:
Inskrypcja na obelisku:
TU SPOCZYWAJĄ W BOGU / MAŁŻONKOWIE / KUNCOWIE / S. P. WACŁAW / UR. 1870 R. / S. P. JULIA / Z MUCZYŃSKICH / UR. 1872 R. / ZMARLI OBOJE / DN. 12. I. 1957 R. / POKÓJ ICH DUSZOM//
Inskrypcja na metalowej tabliczce:
Ś. P. / JULIA ŁOWICKA / KUNCÓWNA / UR. 6 CZERWCA 1901 R. / ZM. 26 WRZEŚNIA 1919 R. //

Opis:
Grób rodzinny małżonków Kunców i ich wychowanki Julii Łowickiej. Ogrodzenie w postaci pięciu prostopadłościennych słupków połączonych masywnymi łańcuchami (brak jednego łańcucha). Na dwustopniowym postumencie obelisk zwieńczony krzyżem. całość grobu przykryta popękaną betonową (?) płytą. Oddzielna tablica od fundatorów pomnika i opiekuna grobu, tj. pracowników byłego suwalskiego browaru. Tekst na tablicy: W DOWÓD PAMIĘCI / PRACOWNICY / BROWARU / MAJ 1992 //

Stan zachowania:
Pomnik zachowany w dobrym stanie. Z ogrodzenia „zginął” jeden łańcuch łączący słupki. Płyta betonowa przykrywająca całą powierzchnię kwatery popękana.

Data sporządzenia opisu:
2024-05-21

Nota biograficzna:
Kunc Wacław (1870-1957) - właściciel browaru, społecznik.
Urodził się w Grodnie w rodzinie Józefa i Anny Amalii (z d. Bachman) małżonków Kunców. Józef był piwowarem w Warszawie, potem w Grodnie. Po śmierci pierwszej żony ożenił się powtórnie. W 1888 roku założył browar parowy w Suwałkach, którym zarządzał Piotr Kunc (prawdopodobnie jego bratanek).
Wacław Kunc osiadł w Suwałkach ok. 1895 r.. Pięć lat później ożenił się z Julią Emilią (z d. Muczyńską) i został właścicielem suwalskiego browaru (firma „W. Kunc”). Włączył się aktywnie w życie gospodarcze i społeczne Suwałk. Należał do Ochotniczej Straży Pożarnej, był członkiem komisji przedwyborczej do I Dumy Państwowej, zasiadał w radzie nadzorczej Towarzystwa Kredytowego Miasta Suwałki, znalazł się w zarządzie Towarzystwa Komunikacji Samochodowej „K. Toczyłowski i S-ka”. Zasłynął jako jeden z najhojniejszych suwalskich filantropów.
Wybuch I wojny światowej zmusił go do zamknięcia browaru. Po zakończeniu wojny wznowił działalność firmy, ale już jako spółki z o.o. „Suwalski Browar Udziałowy”. Aby odbudować firmę zainwestował pieniądze pochodzące ze sprzedaży całej posesji przy ulicy Wigierskiej. Wśród udziałowców spółki było m.in. 7 suwalskich Żydów. Kunc należał do zarządu, ale też pełnił funkcję kierownika technicznego.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego przez kilka lat był również właścicielem kinematografu „Filmia”. Przy browarze działała też kuchnia dla bezrobotnych. W 1924 roku ufundował i ofiarował suwalskiemu kościołowi pw. św. Aleksandra dzwon (otrzymał imię Wacław).
Podczas II wojny światowej pomagał wielu mieszkańcom Suwałk, żonom oficerów i podoficerów. Zatrudniał m.in. w browarze Polaków, dzięki czemu unikali oni wywózki na roboty przymusowe do Niemiec. „W październiku 1944 r. zlikwidował mieszkanie w Suwałkach i przeniósł się wraz z żoną do Kadzidła, gdzie księdzem był ich wychowanek”.
Wacław i Julia Kuncowie zmarli bezpotomnie 12 stycznia 1957 roku. Oboje zostali pochowani na suwalskim cmentarzu przy ulicy Bakałarzewskiej.
Opracowano na podstawie:
* A. Matusiewicz, Kunc Wacław, [w:] Suwalski słownik biograficzny. T. 1, przew. kol. red. T. Budrewicz, Suwałki 2021, s. 299-301.

Źródła:

• Matusiewicz A., Kunc Wacław, [w:] Suwalski słownik biograficzny. T. 1, przew. kol. red. T. Budrewicz, Suwałki 2021.
• [Księga akt urodzeń, małżeństw i zgonów wyznania rzymskokatolickiego parafii w Suwałkach, 1900], Archiwum Państwowe Suwałki.

Ikonografia:

• Akt ślubu Wacława Kunca, APS 1900 małż. nr 81.