Tematy

Lokalizacja:
kwartał H1, rząd VIII, grób 01

Inskrypcja:
Inskrypcja na obelisku:
TU SPOCZYWAJĄ W BOGU / MAŁŻONKOWIE / KUNCOWIE / S. P. WACŁAW / UR. 1870 R. / S. P. JULIA / Z MUCZYŃSKICH / UR. 1872 R. / ZMARLI OBOJE / DN. 12. I. 1957 R. / POKÓJ ICH DUSZOM//
Inskrypcja na metalowej tabliczce:
Ś. P. / JULIA ŁOWICKA / KUNCÓWNA / UR. 6 CZERWCA 1901 R. / ZM. 26 WRZEŚNIA 1919 R. //

Opis:
Grób rodzinny małżonków Kunców i ich wychowanki Julii Łowickiej. Ogrodzenie w postaci pięciu prostopadłościennych słupków połączonych masywnymi łańcuchami (brak jednego łańcucha). Na dwustopniowym postumencie obelisk zwieńczony krzyżem. całość grobu przykryta popękaną betonową (?) płytą. Oddzielna tablica od fundatorów pomnika i opiekuna grobu, tj. pracowników byłego suwalskiego browaru. Tekst na tablicy: W DOWÓD PAMIĘCI / PRACOWNICY / BROWARU / MAJ 1992 //

Stan zachowania:
Pomnik zachowany w dobrym stanie. Z ogrodzenia „zginął” jeden łańcuch łączący słupki. Płyta betonowa przykrywająca całą powierzchnię kwatery popękana.

Data sporządzenia opisu:
2024-05-21

Nota biograficzna:
Kunc Julia Emilia (1872-1957) - suwalczanka z urodzenia, działaczka polityczna i społeczna.
Urodziła się w rodzinie Bronisława i Karoliny Józefy (z d. Szymańskiej). Jej ojciec był urzędnikiem Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Brał udział w powstaniu styczniowym, trafił do niewoli, został zesłany do Kanguru w gub. permskiej. Po powrocie z zesłania osiadł w Suwałkach, gdzie ożenił się z Karoliną Józefą z Szymańskich. Karolina zmarła w 1879 roku. Wychowaniem Julii i jej młodszego brata Michała Zenona zajęła się najbliższa rodzina matki i ojca. Bronisław ożenił się powtórnie w 1886 r.
W 1900 r. Julia poślubiła Wacława Kunca, właściciela suwalskiego browaru. Małżeństwo było bezdzietna a ich wychowanica Julia Łowicka zmarła mając niespełna 19 lat.
Julia Kuncowa należała do grona kobiet bardzo aktywnych społecznie. Działała w Kole Polskiej Macierzy Szkolnej w Suwałkach, była członkiem zarządu Towarzystwa Wpisów Szkolnych, przewodniczyła suwalskiemu oddziałowi Narodowej Organizacji Kobiet, w ramach którego uruchomiono biuro pośrednictwa pracy oraz kursy przygotowujące do pracy. W 1926 r. otworzyła warsztat czapniczy - Chrześcijańską Pracownię Czapek w Suwałkach.
W październiku 1944 r. wraz z mężem Wacławem wyjechała do Kadzidła, gdzie księdzem był wychowanek małżonków.
Małżonkowie zmarli bezpotomnie 12 stycznia 1957 roku. Oboje zostali pochowani na suwalskim cmentarzu przy ulicy Bakałarzewskiej.
Opracowano na podstawie:
* A. Matusiewicz, Kunc Julia, [w:] Suwalski słownik biograficzny. T. 1, przew. kol. red. T. Budrewicz, Suwałki 2021, s. 299.

Źródła:

• Dajnowicz M., Bauchrowicz-Tocka M., Wróbel W., Słownik biograficzny kobiet kultury : Białystok i województwo podlaskie. Cz. 2, koncepcja tomu Małgorzata Dajnowicz. Białystok 2018.
• Matusiewicz A., Kunc Julia, [w:] Suwalski słownik biograficzny. T. 1, przew. kol. red. T. Budrewicz, Suwałki 2021.
• Zachodnie wzorce i wschodnie realia, red. M. Dajnowicz, Białystok 2009.

Ikonografia:

• Fotografia wizytowa, Julia z Muczyńskich Kuncowa. Fot. J. Golcz, Warszawa, ok. 1900, [w:] Suwalczanie, https://mk.muzeum.suwalki.pl/suwalczanie/ [dostęp: 2024.05.22].