Tematy

Lokalizacja:
kwartał F4 rząd V grób 14

Inskrypcja:
Ś. P. / GRÓB RODZINY/ SZYNKOWSKICH / ANNA † 3.V.1968 R. – ŻYŁA 55 lat / HENRYK † 16.VI.1982 R. – ŻYŁ 73 LATA /ELŻUNIA † 25.I.1952 R. – ŻYŁA 3 MIES. / WAŁUKANISÓW / FRANCISZKA † 1935 R. – ŻYŁA 62 LATA / MATEUSZ / † 1939 R. – ŻYŁ 65 LAT / BÓG DAŁ IM W DARZE / WIECZNOŚĆ //.

Opis:
Nagrobek w formie granitowej płyty nagrobnej, przed nim granitowa płyta pionowa (stela) z inskrypcją rytą, podstawa granitowa.

Stan zachowania:
Bardzo dobry

Data sporządzenia opisu:
2024-06-20

Nota biograficzna:
muzyk, kierownik orkiestry pierwszego składu ZPiT „Suwalszczyzna”

Urodził się w 21.01.1909 r. w Warszawie jako syn Aleksandra i Janiny Szynkowskich. Już jako 14-letni chłopiec grał w orkiestrach i jeździł na koncerty. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do 4-letniej szkoły muzycznej. W 1925 r. pracował jako muzyk w orkiestrze wojskowej 32 Pułku Piechoty w Modlinie. Instrumenty, na których grał, to klarnet, akordeon i pianino. Po odbyciu służby wojskowej pracował, do wybuchu II wojny światowej, jako muzyk w kawiarniach i restauracjach.
W czasie okupacji mieszkał w Brzostowicy Wielkiej koło Grodna, gdzie pracował przy odbudowie mleczarni. Nie rozstał się jednak z muzyką, grywał w orkiestrach. Na jednym z wyjazdowych koncertów, w Druskiennikach, poznał Annę Wałukanis, swoją przyszłą żonę.

W 1944 roku rodzina przyjechała do Polski i osiedliła się w Suwałkach. Dwa lata później wyjechali na tzw. ziemie odzyskane i zamieszkali w miejscowości Trzebież (obecnie w aglomeracji szczecińskiej). H. Szynkowski został organistą w pobliskim Nowym Warpnie, potem założył i prowadził tam bar kawowy. Gdy w 1950 r. rodzina powróciła do Suwałk, H. Szynkowski przystąpił do Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości WSS „Społem”. Był muzykiem w lokalach i restauracjach z dancingami, m.in. w restauracji „U Kupicha”.
Bliskie sąsiedztwo (i przyjaźń) z kierownikiem Powiatowego Domu Kultury Bolesławem Walczukiem zaowocowała zaproszeniem Henryka Szynkowskiego do współtworzenia chóru „Suwalszczyzna” w styczniu 1951 roku. Z początku oprawę muzyczną stanowiła 4-osobowa orkiestra. Po licznych błyskotliwych występach w lipcu chór przekształcono w Zespół Pieśni i Tańca „Suwalszczyzna” z kilkunastoosobową orkiestrą muzyczną. Henryk Szynkowski był kierownikiem tej orkiestry przez cały okres istnienia pierwszego składu ZPiT „Suwalszczyzna”, tj. do 1963 roku.
Wraz z żoną mieli trzy córki, wszystkie wyniosły z domu umiejętność gry na jakimś instrumencie. Bożenna została nauczycielką matematyki, a później dyrektorem I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Suwałkach.
Był milczącym, ale pogodnym człowiekiem, obdarzonym poczuciem humoru. Był zapalonym wędkarzem, wieloletnim członkiem Polskiego Związku Wędkarskiego.

Zmarł w Suwałkach 16 czerwca 1982 roku.

Źródła:

• Informacje i dokumenty archiwalne od Bożenny Szynkowskiej.
• Filipowicz Z., Dudko B., Serafin G., Zespół Pieśni i Tańca „Suwalszczyzna”, Suwałki 2000.
• Suwałki : miasto nad Czarną Hańczą, red. J. Kopciał, Suwałki 2005.

Ikonografia:

• Henryk Szynkowski, zbiory Bożenny Szynkowskiej (fragment fotografii)
• Henryk Szynkowski z żoną i córkami, zbiory Bożenny Szynkowskiej
• Henryk Szynkowski z żoną i córkami w parku, zbiory Bożenny Szynkowskiej