Tematy

Błoński Rafał Józef

Urodzony ok. 1817 r. we wsi Targonie Wielkie, syn Rafała – burmistrza miasta Wizna w Augustowskiem i Franciszki z Targońskich. Uczeń łomżyńskiego gimnazjum. Pracował w kancelarii ojca w Wiźnie, starał się też o aplikanturę w Suwałkach (nie uzyskał jej ze względu na brak odpowiedniego wykształcenia i nieznajomość języka rosyjskiego). W Łomży założył tajne kółko młodzieżowe. Skazany na ciężkie roboty i osiedlenie na Syberii. Zesłany do Jekateryńska pod Tarą w gub. tobolskiej. Do kraju powrócił w 1857 r., zamieszkał w Wiłkowyszkach. Od 1862 r. członek Organizacji Narodowej, naczelnik policji narodowej w Augustowskiem. Od 1867 r. w Galicji, aresztowany i zwolniony po śledztwie. Zmarł po 1873 r.
Na podst.:
Błoński R., Pobyt na Syberyi Rafała Błońskiego przez niego samego w Rzymie opisany w 1865 r., Kraków 1867.
Śliwowska W., Zesłańcy polscy w Imperium Rosyjskim w pierwszej połowie XIX wieku, Warszawa 1998