Tematy

Żmijewski Eugeniusz

Literat i agronom, szlachcic, syn Feliksa (były komisarz Komisji Województwa Augustowskiego) i Karoliny z Broniewskich. Urodzony w 1817 roku. Uczył się w Łomży następnie w Sejnach, przez rok studiował w Krakowie na uniwersytecie. Był aplikantem Rządu Gub. Augustowskiego w Suwałkach. Publikował pod pseudonimem Feliks Szreniawita. Aresztowany i osądzony za udział w sprawie Konarskiego. Został zesłany na 5 lat ciężkich robót i osiedlenie na Syberii. Pracował pod Nerczyńskiem, na osiedleniu przebywał w gminie iljińskiej. W 1844 roku stanął na czele grupy poszukiwaczy złota. Uzyskał pozwolenie na powrót do kraju. Z Irkucka wyjechał do guberni augustowskiej. Był m. in. urzędnikiem w Zarządzie Dróg Żelaznych Nadwiślańskich w Warszawie oraz plenipotentem w dobrach Potockich na Podolu i Ukrainie. Zmarł w 1885 roku.
Na podst.:
Dawni pisarze polscy : od początków piśmiennictwa do Młodej Polski : przewodnik biograficzny i bibliograficzny. T. 5, U-Ż, uzupełnienia, indeksy, Warszawa 2004.
Słabczyński T. i W., Słownik podróżników polskich, Warszawa 1992.
Śliwowska W., Zesłańcy polscy w Imperium Rosyjskim w pierwszej połowie XIX wieku, Warszawa 1998.
Il. - drzeworyt repr. w "Tygodniku Ilustrowanym" 1885, nr 18.