Suwalskie elegantki, podczas gdy brakowało kreacji ze światowych domów mody, potrafiły wyczarować (praktycznie z niczego) najbardziej oryginalne i niepowtarzalne stroje.
W ruch szły maszyny do szycia. A lokalne krawcowe – mistrzynie w swoim fachu – bez wykrojów z „Burdy” szyły szykowne suknie nie tylko na wielkie bale. Posłuchajcie kilku wspomnień z lat minionych. Tak radziły sobie nasze mamy i babcie.
Rocznik Statystyczny Województwa Suwalskiego 1977 odnotowuje, iż w zakładach krawieckich na terenie województwa w tym czasie pracowały 504 osoby, przy czym w tzw. gospodarce nieuspołecznionej było to 355 osób, zaś w sektorze uspołecznionym 149. Istniały 302 zakłady krawieckie, w tym 87 funkcjonowało w gospodarce uspołecznionej, a 215 w sektorze prywatnym. Ciekawie przedstawiała się sprawa usług w zakresie fryzjerstwa i kosmetyki. Statystyki notują ogółem 158 zakładów, 83 to gospodarka uspołeczniona, 75 nieuspołeczniona. Nasze piękne suwalczanki korzystały z usług zarówno prywatnych zakładów, jak też tych funkcjonujących pod szyldem firm państwowych. Dane statystyczne nie odnotowują oczywiście wszystkich rzemieślników działających na rynku krawiectwa, fryzjerstwa i kosmetologii. Należy pamiętać, iż część osób parających się tymi zawodami świadczyła swoje usługi w zaciszu domowym. A reklama tych fachowców rozchodziła się w ramach tzw. marketingu szeptanego, gdzie jedna klientka polecała wypróbowaną krawcową, fryzjerkę czy kosmetyczkę swojej znajomej czy sąsiadce.
Fot. z zasobów Narodowego Archiwum Cyfrowego. Zdjęcia poglądowe.
